Doe jij het licht uit?

geplaatst in: Reisverslag | 8

Zoals jullie in het vorige bericht hebben kunnen lezen, wilden we eind juni op de Noordkaap zijn. Nou, dat is gelukt! Straks meer daarover, want voordat we aankwamen is er natuurlijk weer van alles gebeurd.

We rijden door Finland en genieten van het feit dat we om de paar kilometer een bordje ‘camping’ tegenkomen. Dat is even een andere wereld! We komen aan op camping Metsakartano in Rautavaara. Helaas heeft dit gebied van Finland ook te kampen met vele muggen. Gelukkig zijn ze niet zo agressief als in Kazachstan, maar buiten koken is geen optie. Deze camping heeft naast een discgolfbaan en vuurplaatsen, een binnenruimte waar gekookt kan worden, dus we besluiten om hier drie dagen te verblijven. Op onze eerste dag in Finland zijn we voor het eerst in aanraking gekomen met de trend van hier, discgolf: een uitgezette route met vangnetten waar je een frisbee in moet mikken. We doen natuurlijk mee met de trend en vermaken ons kostelijk met deze sport. Daarnaast maken we gebruik van een roeiboot om bij een prachtig uitgezette wandeling te komen. We genieten onder het genot van een drankje, van de avondzon bij een kampvuur aan een meer. Klinkt perfect, toch? Het was ook geweldig, alleen helemaal perfect verliep het niet… Bij het houthakken voor het vuur, sloeg Joren in plaats van in het hout, in zijn hand. Door de muggen, een moment ongeconcentreerd. Gelukkig waren er de lieve mensen van de camping. Na het zien van de wond, hebben zij een ambulance gebeld en eerste hulp verleend. Gelukkig was het niet heel ernstig want de ambulance arriveerde een klein uur later. Fijn dat Joren in de ambulance geholpen kon worden, en hoefde we niet naar het ziekenhuis. De wond op zijn hand is dichtgelijmd. De ambulancebroeder gaf verdere instructies en met een ernstig gezicht zei hij, als een echte Fin: komende drie dagen geen sauna! Nou voor ons moet dat lukken, maar de man die de ambulance had gebeld, vertelde dat dat nog het ergste was! Gelukkig kan Linda weer rijden, want nu is Joren aan de beurt om ‘rustig’ aan te doen.

Met nog een beetje schrik in de benen, rijden we de volgende dag door (weg van de muggen) richting Nationaal park Martinselkonen, een natuurgebied vlak aan de Russische grens waar beren leven. Op de weg ernaar toe komen we voor het eerst in aanraking met rendieren op de weg. Wat een beleving. Een aantal dagen later arriveren we in het park. Uiteraard gaan we hier niet weg voor we een beer hebben gezien. We worden om 17.00 uur door onze gids opgewacht. Na een klein stukje rijden en een kleine hike, komen we aan in een houten hut met een aantal kijkgaten. Met nog twee anderen nemen we plaats in de stoelen voor een kijkgat. En nu maar afwachten…. Na ongeveer drie kwartier zien we opeens wat bosjes bewegen. En ja, daar is er eentje! Wat een avontuur om daar opeens een beer tevoorschijn te zien komen. De beer komt best dichtbij onze schuilplaats en we kunnen hem goed bekijken. Als de beer weer verdwijnt proosten we met elkaar om te vieren dat we een beer hebben gezien. Maar het geluk is aan onze zijde, we zien deze avond zo’n 9 verschillende beren, waaronder een moeder met twee kleintjes. Geweldig!! En de eland die we gespot hebben op de terugweg, was de kers op de taart!

Nog zo’n 950 kilometer te gaan tot de Noordkaap. We zetten er een beetje vaart achter, want we zijn nu wel echt klaar met die muggen. De bossen, de meren en de rendieren zorgen ervoor dat het geen straf is om door Finland te rijden. De laatste avond die we in Finland doorbrengen staan we op een parkeerplaats naast de hoofdweg, waar we met een aantal campers staan. We mogen getuige zijn van een prachtige zonsondergang. Tenminste, we bevinden ons inmiddels boven de poolcirkel, dus echt onder gaat de zon niet meer. Een hele bijzondere ervaring natuurlijk, maar het in slaapvallen is daardoor wat lastiger geworden. Graag zouden we even tegen elkaar zeggen: doe jij het licht nog even uit? Maar goed, dat went vast!
We merken dat we inmiddels op de toeristenroute gekomen zijn. We komen, niet te tellen zo veel, campers en caravans tegen. Allemaal onderweg van, of naar de Noordkaap. De route ernaar toe is prachtig, we rijden door een ruig berglandschap waar de laatste resten sneeuw nog op de toppen ligt. We moeten af en toe stoppen voor rendieren op de weg of gewoon om even een foto te maken. Het is zo groots en wijds dat het op de foto niet tot nauwelijks overkomt. 
We bezoeken, voor we op de noordelijkste camping van het noordelijke halfrond neerstrijken, het plaatsje Honningsvag en maken een hike naar de Kirkeporte. Op de camping barbecuen we met Wiljan, een motorrijder die we ontmoet hebben op de camping. Bedankt voor de gezellige avond, Wiljan! Midden in de nacht worden we wakker gemaakt door rendieren die onder onze tent doorlopen, prachtig.
Die ochtend, 26 juni, rijden we 20 kilometer tot aan de Noordkaap. En daar is hij dan, de wereldberoemde Noordkaap-globe! We wandelen daar, strijken neer met een borrel en chipjes en genieten van het waanzinnige uitzicht. We hebben geluk, want ondanks dat we ons af en toe in een wolk begeven, hebben we over het algemeen helder weer. We bekijken daar om 24.00 uur de middernachtzon. Op dit tijdstip is de zon op zijn laagste punt: en nog boven de horizon! Het houdt niet op met de mooie belevenissen, ook dit was geweldig!
We sluiten hiermee deel twee van onze reis succesvol af. Op naar het derde en laatste deel, waar ons het mooie Noorwegen te wachten staat, maar ook de terugkomst, want vergeet niet: we missen jullie zo nu en dan echt wel!

Kippis

Joren en Linda

Foto’s staan onderaan

De route

De gereden route, afstand: 2547 KM. Totaal gereden vanaf thuis: 12605 KM
De gereden route, afstand: 2547 KM. Totaal gereden vanaf thuis: 12605 KM

8 reacties

  1. Pa en ma

    Hoi daar. Superleuk verslag en weer mooie foto s. Wat een gave reis.
    En nu nog naar beneden, maar jullie hebben nog even.

  2. Pauline

    Heerlijk verslag. Prachtige foto’s!
    Dank jullie wel dat we zo mee mogen genieten!
    Pauline

  3. Stefan

    Kijk je een beetje uit met die halbijl, je moet wel heelhuids terugkomen!! Tof die beren! Begin nu wel een beetje jalours te worden met al dat moois daar. Ga je nog even langs je oude studiegenoten in Noorwegen Lin? Veel plezier op deel 3 van de reis!!

  4. Oma

    Hoi Linda en Joren,

    Wat een mooie foto’s! Gek lijkt het ons, dat het daar niet donker wordt.
    Geniet nog van het laatste deel van jullie reis!

    Liefs,
    Oma & Joanne

  5. van beek francoise

    Hoi hoi
    Mooie beelden!
    Interessant ! Dat geeft geen zin !
    Groetjes uit Frankrijk. Kus
    Françoise

  6. Ayla

    Wat een leuk verhaal weer om te lezen! Gelukkig zijn jullie bijna weer thuis! Nog even lekker van jullie tijd daar genieten! Dikke kus!

  7. Jan en Lilianne

    Als jullie ons toch missen…. BLIJF WAAR JE BENT!! We komen er aan… Rendieren, elanden, beren, sneeuw… het klinkt mij allemaal als een sprookje in de oren! Ok, de muggen en een bijl in je hand zou ik persoonlijk graag achterwege laten. Maar deze reis klinkt als een droomreis… Ben stiekem best een beetje jaloers zo langzamerhand…. Geniet van deel 3 van jullie reis… Ik wacht weer vol spanning op het volgende verslag!

Laat een antwoord achter aan van beek francoise Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.